قاشقزنی از رسوم ایرانی است که که حاصل نهایی آن یک وعده غذا ،جهت نیازمندان بوده است .
در بیشتر شهر ها و ورستاهای ایران قاشق زنی در در شب چهارشنبهسوری برپا میشدهاست. ولی در برخی از شهرها، قاشقزنی در سحرهای ماه رمضان انجام می گرقته است .
قاشق زنی متفاوت در روستای کلاته بالا
در روستای کلاته بالا به قاشق زنی ، توشو( تؤء شؤ Tow show تو و شو –تلفظ آن مثل شولباس است) می گویند . در گویش محلی توTOW به معنی تب و شو به معنی شب می باشد .
قاشق زنی در روستای کلاته بالا مخصوص شب خاصی نیست به خاطر اینکه ، هدف آن هم کمک به افراد بی بضاعت نمی باشد .
در روستاس کلاته بالا در قدیم الایام که از پزشک خبری نبود چنانچه فردی از یک خانواده تب داشت و نمی توانستند تب او را با داروهای گیاهی پایین بیاوردند زنی چادر بر سر انداخته و چهره خود را می پوشاند چون می بایست حتماً تا ناشناس بمانند. آنگاه با دردستگرفتن کفگیری با دسته ای بلند به در خانه ای از اهالی روستا میرفت وبا کفگیر بر در خانه میکوبید و اهل خانه را از آمدن خویش آگاه میکرد.
در موقع کوبیدن درخانه ، با عوض کردن صدای خود، این تک بیتی را می خواندند
تو دارم توشو دارم هر چه بدی اشتو دارم
Tow darom towshoe darom har che bedi eshotow darom
یعنی: اومدم قاشق زنی بخاطر اینکه مریضی داریم که تب داره - هر چیه میخوای بدهی ، خیلی عجله دارم
اهل خانه ، مقداری نقل ، نبات یا مویز ........ در کفگیر ریخته و قاشق زن در تاریکی شب نا پدید می شد .